Zaterdag 24 september 2016
Het is dinsdag 20 september, en tijdens een werkcollege statistiek check ik m’n WhatsApp. Dat had ik beter niet kunnen doen als ik onderstaand bericht zie:
Tja, dan is het wel héél frustrerend als je ‘s avonds een activiteit hebt van je studentenvereniging, die je echt niet af kan zeggen. Het gaat hier immers om de tweede Rosse Waaierstaart ooit in Nederland. De eerste, die van Bergen in 2013, miste ik al omdat ik precies in een drukke periode zat, en ook toen had ik mee kunnen rijden. Dat zal me toch niet nog een keer gaan overkomen?!
Geluk heb ik dan dat m’n opa de eerstvolgende zaterdag kan. De rest van de week is het zenuwslopend, maar elke dag dat hij gemeld wordt, is weer een dag dichterbij. Als hij ook zaterdagochtend nog ‘gewoon’ op zijn oude plek zit, ben ik dan ook vrij blij…
Dus schuiven we om een uur of elf aan bij de massa, en daar wordt hij direct aangewezen. Man, wat gaaf! Het gaat hier waarschijnlijk om de westelijke ondersoort, zie hier waarom precies. De eerste minuten zit hij wat te suffen op een muurtje op een metertje of vijf, waarna hij van het muurtje afvliegt om wat te gaan foerageren in het gras, vlak voor ons! Ook doet hij tijdens het foerageren regelmatig op zijn kenmerkende manier de staart omhoog, heel vet! Tenminste, foerageren… meer dan af en toe een rups of vliegje vangen is het niet. Echt florissant ziet hij er niet uit. Regelmatig zit hij met z’n ogen dicht of een vliesje voor z’n ogen stil in het gras. Ook de veren zitten er niet echt lekker bij. Of hij het lang zal overleven? Ik vraag het me af…
(Westelijke) Rosse Waaierstaart; (Western) Rufous-tailed Scrub Robin; Cercotrichas galactotes (galactotes)
(Westelijke) Rosse Waaierstaart; (Western) Rufous-tailed Scrub Robin; Cercotrichas galactotes (galactotes)
(Westelijke) Rosse Waaierstaart; (Western) Rufous-tailed Scrub Robin; Cercotrichas galactotes (galactotes)
(Westelijke) Rosse Waaierstaart; (Western) Rufous-tailed Scrub Robin; Cercotrichas galactotes (galactotes)
Vanaf het hoogste punt van de Slufterdijk checken we hierna de zandplaten, terwijl we de lucht in de gaten houden voor de hier rondhangende steppekiekendief. Die vinden we helaas niet (wordt ook de hele dag niet gevonden), wel zien we honderden scholeksters, in ieder geval 1 Rosse Grutto, een tiental Lepelaars en een mooie groep Gewone Zeehonden.
We gaan verder naar het Luzerneveld, waar we de vanochtend gemelde ijsgorzen niet kunnen vinden. Er lijkt helaas ook weinig aankomst geweest te zijn vannacht, aangezien er enkel twee Tapuiten zitten. Ook de bosjes op de Vuurtorenvlakte zijn vrij leeg, maar de vanochtend gevonden Bladkoning vinden we wel, hoewel we deze enkel vier keer horen roepen. Verder twee Paapjes en een mooie, laag overvliegende Slechtvalk.
Slechtvalk; Peregrine Falcon; Falco peregrinus
De bladkoning van de MOT-bosjes kunnen we niet vinden, wel hangt er hier een groepje met wat Goudhanen en Tjiftjafs rond. Ook de Stuifdijk levert niet bizar veel op, hoewel een Havik, Tuinfluiter en een boven zee langsvliegende Jan-van-Gent natuurlijk wel leuk zijn.
We sluiten af met de haag langs de Missouriweg, maar deze is opvallend leeg. Lees: er zitten nul vogels in… Jammer, maar het hoogtepunt van de dag hadden we natuurlijk al lang gehad met de Rosse Waaierstaart. Dat was het wachten de afgelopen week zeker wel waard!
Vogelverhalen 